-
1 πῡγή
πῡγή, ἡ, 1) der Hintere; Ar. oft, ἐς κυνὸς πυγὴν ὁρᾶν, Eccl. 255; oft in der Anth., bes. Strat.; im plur., Rufin. 2 (V, 35), u. in Prosa, εἰς τὰς πυγὰς νάρϑηκι παιόμενος, Luc. Peregr. 17; bei Ar. Th. 1187 sagt der Scythe τὸ πυγή; u. einen acc. sing. πῠγα hat Arist. physiogn. 6. – 2) übertr. der feisteste, fetteste Theil, z. B. ἀγροῦ, Paroem. App. 1, 3; Eust. 310, 2. – Ἅλλεσϑαι πρὸς πυγήν, ein alter Tanz der lacedämonischen Jungfrauen, Ar. Lys. 82; vgl. Poll. 4, 102 u. Antyll. Oribas. p. 121, Matthaei.
-
2 ἐν-τρίβω
ἐν-τρίβω, einreiben, von Salben u. Schminken, οἳ ὑποχρίουσί τε καὶ ἐντρίβουσιν αὐτούς Xen. Cyr. 8, 8, 20; ἐντετριμμένη πολλῷ ψιμυϑίῳ Oec. 10, 2; absolut, geschminkt, Ar. Lys. 139 Eccl. 732 u. A. Auch ἐντετριμμένη χρῶμα, Luc. D. D. 20, 10; φύκιον καὶ ψιμύϑιον τῷ προςώπῳ conscr. hist. 8; im med., ἐντρίβεσϑαι τὸ πρόςωπον, sich schminken, Ath. XII, 523 a. Uebertr., κονδύλους ἐντρί. βειν τινί, einen Backenstreich geben, Luc. Prom. 10; Plut. Alc. 8; med., κακόν τινι ἐντρίβεσϑαι, Schaden zufügen, Luc. D. D. 20, 2, wie πληγάς τινι D. Hal. 7, 45 u. öfter. – Darin zerreiben, Nic. Th. 527 u. öfter. Bei Ar. Ran. 1070 in obscönem Sinne, τὰς πυγάς, Knaben schänden.
-
3 ἐντρίβω
ἐν-τρίβω, einreiben (von Salben u. Schminken); ἐντρίβεσϑαι τὸ πρόςωπον, sich schminken. Übertr., κονδύλους ἐντρί. βειν τινί, einen Backenstreich geben; κακόν τινι ἐντρίβεσϑαι, Schaden zufügen. Darin zerreiben; in obszönem Sinne: τὰς πυγάς, Knaben schänden
См. также в других словарях:
πυγή — η, ΝΑ 1. Ο πρωκτός μαζί με τους γλουτούς, ο πισινός, τα πισινά, ο κώλος (α. «ἐγὼ δὲ σ ἐξελῶ σε τῆς πυγῆς θύραζε κύβδα», Αριστοφ. β. «παίων καὶ παιόμενον νάρθηκι εἰς τὰς πυγάς», Λουκ.) 2. η ουρά («σεισοπυγίς... παρὰ τὸ σείειν τὴν πυγήν, ὅ ἐστι τὴν … Dictionary of Greek